Gurablista

düşüşler de güzel , paraşütsüz intihar
uzun burunlu zeminde keyiflenen bol yalan
yatıştırılan bir krizden haplar çalar oyuncak
ve yağmuru damlalarıyla yarıştıran bir ihtiyar

yarı çıplak bu mevsimler , gecesinde uyuklanan
gölgesini gördüğünde güneşe adımlar at
kurgulanan şehir ve müzik çalan kitaplar
bir taburelik yerim olsa atlanmazdı bu sayfa 

katlanmazdı hiç bi saat bu meridyende soğuk kal
kozmosun kucağında boğulan solungaçlı olmasa
boğazımda boğumlanan yakamozun  kollarında
bozuluyor manzaram göz bebeğimde daralarak

sert zemin içimde paradoksunun evreni
kullanılan bi kaç hapta en değerliler devrilir
erir belki kara dokunan devriminde ellerin
bahaneler biriktiriyor ve değiştiriyorum denklemi

yol sol tarafına döküyor çakılları
yarım tarifli bir şehirdir
tanrı

son sigarama kadar
evren onun atomunda parçalandı çünkü
kahve tanrıya bakarak içilirmiş