Kendindeyken

fanusun içinde alkolle sıvanmış
bir demet saat duruyor

betonlar kadar
durağan

ve sonra
ilerlemeden
bana bakıyor
kısık gözle

incelmiş belinden kavrayıp
atıyorum
seni boşluğuma

istemeden de olsa
kendini cezalandırıyorsun