bana kahve yapardın
ve yüzünde
parmaklarımın uçlarından tutardı tenin
daktilo başında seni anlatırdım
sen tedirginliğinle
gecenin boynuna sarılırken
somutlaşırdın yazıyla
beynimdeki alfabeden
bulurduk ceninleri
ışığa uzanmazdın
inat ederdin
karanlıkta bırakmaya beni
dudağına
gözlerim kapanınca
keşke dedektifliğe kalkışmadan
dokunsam dudağına
benden önceki izleri önemsemeden
ilerlesen kanımdan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder