her şeyi elime yüzüme bulaştırdığım günün sonunda
kirlenmiş biri olarak düşüyorum yatağa
amaç ve heves
beni reddediyor
tam
kurtuluş manifestomun kağıdını açarken
yırtılıyor
rüzgar tarafından
sanki öylece beklemem isteniyor
hiçbir şey yapmadan
iyiliğin kumandasından bile sinyal kesiliyor
sanırım çok uzağına fırlatılmışım insanlığın
ve yine sanki
bir itaate uzanmışım
tavan acıdıkça
sırtım yumruğumu sıkıyor
oda gülüyor
uyuyamıyorum diye
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder