hiç lakırtısında çiçek bakışlı bir zarf
ve köşemde içinden olasılıkları suladığım merak
zımbalanmış sandalyeye ısmarladığım ıslığı
dişlerimle sıkıştırdığım için
daraltan düşünceyi sırtlamıyor koza
ahkamı kesen bir gece olup
suçlarken beni derinlerinde
tekrardan merhabamı zarflar
bırakırım püritenlikten uzaklara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder