solucan deliklerinden bedenime doğru tırmanan koku zihnimi sardığında
bunu solungaca tırmanacağım bir yol gibi düşünür
hangi yöntemle olursa olsun
esansı lehime çeviririm
san choov'a ne yapmam gerektiğini soracağım bir denklem yarattım
ama ona ulaşmak bu denklemdeki bilinmezlikleri çözmekten daha zor
önce bu denklemin anakayası üzerinde
bir mental ağırlık seçtim
ve saçmaya başladım
uzayda yer kaplamaya çalışan her şey gibi , önemsiz bir ağırlıktı
fakat avuçların enerjisi ile evrene yayılarak
ve avuçlarda birbirleriyle etkileşime girerek bana o muhteşem ödül verilecekti
bu defa emindim
daha önce bu boyutta hiç düşünmemiştim
bu defa kesindim
öyle de oldu
bu ödül için birçok yöntem ve denklem eskittim
bu defa devrimim dikiş makinesinde makinistleşen terzi gibi işledi
hızlı ve acımasız
avuçları yokladığım kadar
evrene odağımı diretiyordum
emanet ettiğim ağırlıklar şehir çöplüğüne atılsa bile kurduğum bağ bozulmayacaktı ?
denklemi eksiksiz tamamlamışken beklemeye koyuldum
ve alkışla ödülüm atıldı önüne
bana odağımı sunarken evren
aynı zamanda yavaş yavaş eriyordu
şaşırmıştım çünkü başarmıştım
her şey - küçük detaylarda inatlaşma dışında - güzeldi
zaten onlar da önemsizdi
uzayda yer kaplamaya çalışıyorlardı ama bir ağırlık değillerdi
sonrasında ödülüm
düşünmem için bir saat astı denkleme
düşünmem
detaylar üzerindeki inatları tam anlamıyla tanımlamak için verilmişti
ama ben
o'nu var eden denklemdeki ağırlıkları ne yapacağımı düşündüm
zihnimde tek bir korku vardı
ağırlığı sahiplenen avuçlardan tüydüğümde bağ bozulacak mıydı ?
şaşırmayın ! bu korkuya inandım
denklemin son düzlüğündeydim ve atlardan nefret ediyorum
denklem satranca dönüşmüştü
bağı bozmamak adına yapılan her bir hamleye karşılık veriyordum
aynı zamanda biliyordum ki ödülümden uzaklaşıyordu
bu denklemin arasına sıkışmış gibi hissettim çoğu zaman
ve biliyordum zamanım azalıyordu
ödülümün ödül kalması için denklemde yarattığım bağları koparmamaya çabalıyordum
bu uğraşım sırasında suda olan suda kalır - anektoduna aykırı söylemler duydum
ağızlar pek sahici olmasa da salyalar yeterliydi
şimdi denklemi askılıkta bekletiyorum
çünkü avuçlardaki ağırlıkların bağını koparmamak bana bir şey vermedi
önce bağı kopartacağım
bunun için tepe kamerasına ihtiyacım olacak
sonra da odağında ne olup bittiğine bakacağım
hayır hayır
önce ödülüme bakacağım - ne olup bittiğine -
sonra da bağı kopartacağım .
dipnot : başlıktaki ekler dışında hecelerin çalkalanması ağırlığın sıfatını veriyor
acke hallgren - where you were
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder