kompozisyonlar
hep bir grev hafızanın divit tokluğuyla
sıradanken
şeritler ısmarladım kendime
depozitolu levhalardan
birbiriyle ilintili her an için
iplikler toplar
meblağlar
oklar odağa binaenken
pastel kıvamında hoşnutsuzluklar gelir kulağıma
çekilir sus payında frapan bir ruj dudağıma
dekoltem dünyayı açar
vivaldi rahip olmadan önce
ödüller
herzaman doğa üstü kurgulara sahip olduklarından
onlarla kalabilmek için
bir balıkçıdan ziyade tanrı olmak gerekir
çoğu şey algı olduğu için ithamları pek suçlayamam
prospektüsümde
uslanmışlık tadıyorum gibi
gibi
iyi de oldu
daktilom tam iki yıl sonra
gündüze döndü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder