epikür parkelendi zemine
huy ayaklarını duydu ve kulaklarını açtı menoikeus ' un
sevdiğim koltuğa bir çıplak kış oturdu
us uslanmadı
buyruk buyrulmadı
yatışmış akıntılar
dagda'nın kazanına bir bardak daldırdı
bardağı kaldırdı
esintiye
tüle yeltendi bir adım
ufku millenen yükseklikte
birkaç defa tekrarladılar diğer adımı
duyum eşiğinde duyulmadı
türdeş izler barındırdım
aklımla gövdem arasında
uydum
mukavvadan mukavelemde imza siliniyorsa
divite püriten
geçişe heykel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder