kozmik liyakatın mükafatı mütalaa
hala güzelsin mektubun ne ala
divit kurumadan
zarf pullanmadan
bir hata yaparsam
eşiğinde gül bana
zaman
karanlıkta
dağların karanlığından korkar
yaşam
bir yıldızla konyak içip parlar
italik bir devşirmeyi konaklatır derkenar
nokta virgülden artar
voltam mülkünde hantal
partal
zihnimdeki desen
milyar puzzle parçasıyla örtbasım nezaketen
iftiharla arınmadım nehirlerimde dendenler
geç için bir çark kolu bu erkenler
emanetim sıyrık
ıskalar kızgın
görece bir akşamın
gökte bıraktığı renge karıştın
bizi gölgeleyen özrün kabahatine alıştım da
akşamın silik tonlarında
keskin manevralar atan ışıklarla barışamadım
bulanıp çağlar
bağlar kolumu ağına
bir pikap için plak gibi
kurulanıp uzanır
postumu sırtlar sırtına
bir üşüme için kibrit gibi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder