Saravele

soluk siyaha beyaz karıştıran

deformasyonu

zinde tutacak

parlak ışıklar altında

taahhütüm

anarşimi

manzaranın ay'ı gece boyunca izleyeceği bir kesitte 

italik düzüştürüyor

asit bazlı kolonumda 

dövmeler durağan hareketlerini tamamladığında

tepeye 

pamuk biriktiren

asimetrik salıncakların salladıklarıyla

aynı ağırlıkta oluyorum

mücadele cadılarımın kürelerinde sunuluyor ziyafetim

eğer böyle bir şeyse kurdeleyi delip geçmek

pergelin ucuyla beni komutun verildiği yere fırlatabilirsiniz

toleransım tükeniyor

asam tıkırdıyor

karıncalar uyuyor

ama

domuzlar haznemdeki yağı bulandırsın

bu gece önümü görmek istemiyorum

 sese duyarlıyım

şarkımız 3:56 da zihnimdeki koridorda çakmaya başlıyor

ne yağmur ama  !