Mandal

soymadıklarımdan kabuk mandalin

öpüp
gülümsetir
kayalıkların saymadıklarıyla

hizamda
bir ufuk çizgisini

gölgelenmiş bir aleyh teslimatı görülür
dürbünümde

maruzatımın gözü kapalıyken
yaban atlarım hırçın dolaşır dağı

sonsuz basamaklı bir merdivenle çıkıyoruz gezegeni

çetelemin esamesi bir pusula kırdırmışken

yörüngesinden kopan tüm metaforlar gibi yalın

çakram açık
frekanslar basıncı kesen rüzgarla

yaratım metafiziğin sisinden çıkalı
kendini kendinden duyalı

bir kaosun içinde
karmaşadan uzaklara
 uzanmışken