Müsamaha

kıskıvrak

hayal eder 
kapılar pencereleri

gömleğimi buruşturmuş takatim , sevmedim

adımdan kaybolmuşçasına  gülümsemen soluk

yatık sandallarım uyur , göz altlarım hala mor korkuluk

koşullar lotus 

fikrimi sorarsan küsme böyle bir yağmura

mazgallar elbet bulunur

kahvende dolanır bir hayaletle talihim

avcunda esaretim 

zincirlerden ibaretim

mumum yok ziyafetine

kifayetime ayna

bir akşamüstü salmak yıldızlarını odamdan kazara

bu gürültüde buharlaşam rujdan suçlar

öfkem sonbahar gibi yalnızca boynunda yatışan  

ışıkta kısılmış ıslıklar

başımda tünemiş kanatlar var

uslanmak yakışmaz böyle havalara

müsamaha müsamaha 

spinozanın saksısında

bir küçük şaşkın

akşamın esintisini aldım retinandan öyle bakma bana

alevlerim tutuştururken tüm sazlığımı

sorarım bir öpüş mü çabaladın sarılışının ardına

yoksa damla damla yağmura mı imrendi ruhun

kemiklerim tutuşurken sana