iyinin şiirdeki sovyetiyle
yeraltının nirvanası
kümeleşir
bir rant üstünde
göl çamurlaşmadıkça yazmam
ama bu sabah göldeki duru bir lansman
ve tutkunun nazik olmayan psykodelikleriyle
çok araklıyorsun lümpen ağacını kakarken
tanrıların tarafından bilinir ki ekinoks bende soleus
şimdi üç ilizyonist ve üç fille
dile gelmeyen telve senaryomun aklına
fötr rengi aynı hassasiyetle
oraya bakınca
iyi biri olmaya çalışıyordum derim
bir defa kötü göründüğümde gözyaşların fötrleşmişti
ne buna uygun bir kombini ne de buna uyacak bir fötrü düşleyemedim
belki de sırtı çimene mandallayıp bulutlaşmak gerektir
küp eküriler tül arkasında sızlanırken
her şeyin mutlak bilgisi bende suskun
dönüp duran martavallara fişek tibeti tutarım
sazlığımdan kamışımı sıyırır kendine matruşkam
bezlerimi fiskoslar
perlerimi hususlar
daha kendinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder