Hata

frekans gelmeyen
bi radyodan
ruhumu dinlendiren
parçalar
çalar
her gece
bir iğne alır eline
dikmeye başlar
söküklerimi ( kıyafetlendirmeyi hiç denemedi )
hatanın 4 harfli olduğunu söylerim ona
sesden duymuyorum seni
der
iğneyi kulağına batırarak
kapıyı vurur
aynı anda
açtığım da
ne zaman çıktığını sorarım
sararır
elindeki kağıda
hediye ettiğim
kalemle
konuşamıyorum yazar
diline batırrır bu kez
iğneyi
çalmaya devam eder
müziği
1 metre gerisinde
onu çizerim duvara
seslenirim duymaz
gider dokunurum omzuna
döner geriye
duvarı işaret ederim
kağıda bir şeyler yazmaya çalışır
sanki kör gibi
yamuk bir yazı
birleştiririm
harfleri
okurum sesli bir şekilde
onun duyamayacağı şekilde
göremiyorum yazar kağıtta
iğneyi alır
gözlerini deşer
kahvemi hazırlayıp , dinlemeye başlarım
işinde usta
söküklerimi dikme konusunda
usta