27 Şubat 2011 Pazar

Bitti Yol Ve Yanımda Hiç Parke Kalmadı

balığımı saldım bugün büyük okyanusa
hüzünle , kaybedişle , başarısızlıkla , yetersizlikle
ve bir gün
birileri herhangi bir şeyle balığımı hatırlatacaktır
ve ben gülümserim
hüzünle , kaybettiğimle , başarısızlığımla , yetersizliğimle
çıkartıyorum akvaryumdan onu
yazıyla , kelimelerle , bir boka yaramayan düşüncelerle
ruhsuz , canı yanmadan
göremeyeceğim kadar hızlı
deniz kadar küstah
avcumda parlıyor gözleri
mutlulukla , gereksiz bir kurbanlıkla ,bahanelerinin başarısıyla
ay arkamda gülüşüyor kerpetenle
salıyorum suya onu
hiç girmemiş gibi akvaryuma , ona sahip olamadığımla
bir an olsa da bakıyorum arkasından
okyanusun yokluğuyla , kılçığının boğazımda batışıyla
aya ve kerpetene katılıyor rüzgar
kelebekten bir gülüşle , kokusundan bir esintiyle
geriye dönüp koşuyorum
kaçamamak korkusuyla , başaracağımın kararıyla
ve balığımı hatırlatacaklardan
bazılarıydı ay , kerpeten , rüzgar
onun bahanelerini söylüyorm
bağırarak kaçıyorum , çığlıklarımla unutuyorum
yeni kurbanım için bir papatya kopartıyorum
okyanustan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder