lastiklerini yakıyor nevruz
serum bağlıyorum daktiloma
ve çocukların fenerlerinde sarhoş bir ekinoks
biraz ben gibi biraz değişmiş
şu göz çizgin belirsiz , sulu boyadan mor renk
dudağındaki kemer tedirgin
hareket etmeyecek alfabeye yapışmış dilin
ilk giydiğim kıyafet
ilk baktığım insan
ilk gördüğüm renk
ilk duyduğum ses
ilk yüzdüğüm balık
babamın sevinci annemin korkusudur bu
her şey bir kurgu sanki
bahar ilk ve son veya ben yaşımda bir ekinoks
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder