Bir Şarkı

İfadem Akademik - Prima Donna by ifish


ruh eşim kanın karışsın kanımda
uyuşuk kollarımda ayaksız bi karınca
damarlarım mor bi elbiseden çıkan kırmızı
bükülür eklemlerim , kemik çalan hırsızım

bütün evreni bütün eksenleri yağladım
uzun çizme eldiven bağcıklarını bağlasın
saklasın kendini , yağmaladığım şehirden
bisiklet jantlarlarında dünya yuvarlandı
kolsuz kadın sireni çalsın

saçları uzun bi ses tonu istiyorum
akvaryumu genişlettim , bi okyanus diliyorum
ölümsüz askıda cansız kıyafetin duruyor mu
bu ışık söndüğünde bi kenarda uyuyorsun

bekliyorum sabahı , güneşi tek başına tepeye çıkarmak
kolay değil dilsizken tat almak
zavallı bulutlar , yeryüzünü kucaklar
görünür ters dönen bi kablumbağa tarafından

8 köşesi sarılmış , elimde bir maket var
şehir labirentse geride sen kal
üstüme bi ceket al , cepleri senle donat
sonuç sondajlarına bakıp gelip çöpleri boşalt

sorguya çek beni bu korkuluk görünmez
tanrı rengini söylese , korkmazdık ölümden
dünden geride kalan artıklara bakınca
ayaklı balıklarım çöp tenekesi yakınlarında

avlayan balıkçı kafasında ki kancayla
dolaşır tekerlekleri patlak bi karavan
güneş gözlü yarasa patika yolu açar
kapansız fareler korosu seslenir karadan

kaplumbağaların kabuğundan
anlayamıyorum
yaşlarını
ve
balıkların pullarından
sezemiyorum
zamanı

siyah çizgiyle belirlenmiş gözkapakları
bi iki adım atsam yinede çaprazımdasın
olduğun yerde sabitsin midede hapların çınlasın
saate bakarsan anlarsın soğuk telaşımı

dalgalı siyah teknenin maviye gösterdği itaat
zeus kadar heybetliyse kıyafetsizdir hera
uzun parmaklarla bi sigara yak arkasından
serenat yapardım yalnızbaşına kalsaydı opera

bir ara
denk
gel
istediğin yere gidebilirsin
bu harita senin
siiyaha ulaşamıyor kablosuz graham bell
ve beynimin içinde
gezegensiz
bi trampet