paspasın altında
kir içinde
sakladığım
öfke
yerini
sabahın deniz görünümlü sisine bırakıyor
damarlarımda gezdiriyorum
tanrının küçük kızını
dirseklerimden kavrıyor
vidaların
zar atınca
boşluğuna
yatağında rahatça uyurken
benim gölgeme basıyor
fotoğraflarının topuğu
gecede belirgin olan !
ben daha koyuyum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder