korkulacak bir şey yok
henüz
kişinin kendini kontrol edememesi halinde
ismini söyleyecek kadar kıvrak değil alfabemdeki harfler
birisi eksik kalır hep
bu gece gökyüzünden düşüyor
elma
seninle yalnız kaldığımda
seyrediyorum
yelkovanı
gökyüzünün iskelesinden
sarkıtıyorum
şarkılarımı
ilklerini ve hislerini
atıyorum akvaryuma
benim solucanlarımın arasında
yer buluyorlar
kendilerine
beynimdeki çizilmiş figüre uzatıyorum elimi
hücrelerime kadar
hissediyorum
yine de
kalbim
onun hissetmesini istemeyecek kadar
uslu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder