tarihin en akıl almaz
fotoğrafını buldum çekmecede
sabahtan daha dileksiz & güneşten daha iklimsel
geceyi hesaba katmıyorum bile
hastalığına boyun eğişime yaktım yeni bir sigara
herkesin bir şeyler için yakması gibi
o denli basit
o'nu perdeyi kapattığımda yok ettim
perdenin arkasında devam ediyordu varlığı
sert dokunuşlar atıyordu parmağındaki
sahte gülümsüyordu boynundaki iz
çünkü teninin uçlarındaki kirden daha kirdi söyledikleri
güzel yalanlar saklanmıştı arka koltukta
kahkaha boncukları vardı bileklerinde
herhangi birini çıkarsa hayat
devam ederdi aynı rutinliğiyle
o'nu bir kutuya hapsettim ..
o'nu kendime hediye vermek sonum olacaktı , yine de seçiyorum bu tercihi
o'na dokanmak için parçalanıyordu kutu
o orda yokken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder