odaya girdiğinde
bu dünyanın sayılı tablolarını ele geçirmiş gibi
hissediyorum kendimi
küçük makasları alıp saçlarını kesmek isteyen
evrenin belirsiz saç renginde
yitip gitmiş balıklar
yok olmasının sürecinde
kalıcı vakitlerden
daha çok elmas biriktirdim teninde
bu uzayın kutsal madenlerinden
yugoslav bir şarkıyla dolaşıyorum
duvarlara çizilmiş yine aynı iklimin haritasında
soy ağacımıza birini daha ekledik
bu gece
tanrı yukardan gülümserken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder