gölgeden gerçeğe doğru bir kediyi sıçratmakta cüceler
araba mezarlığına karşı
kulaklıklı bir jartiyere
eşlik etmek
pantolonlar değişse de
kıç ceplerindeki
o kağıt değişmiyor
çağın kutup noktasında uyuyan balıktan arındırılmış bir soğukta
köleci dansını yapıp
ayak topuğunda canavarlaşan bir yüzün dişleriyle
tüm özgür karıncalarıma çiğniyor
rengim al dercesine
otururken yanıma
yüzümü terse çeviriyorum ondan
nefes çektikten sonra
üç parmağına sürtüyor sigarayı
ben
başı yere yapışmış ve tek ayağıyla
maviyi tutmaya çalışan
karıncama bakarken
şu araba benimdi diyip
gülüyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder