yaşama isteğine
küçük kurdeleler kestikçe
kanatılan soylu bir kılcallıkta kalıp
oranın ruju olmak
ben
çekilmezliğimde kapının dışında
tedirgin yürüyüşlerin farkındayım
aksiliklerin çokluğuna adanmış
güçlü bir kahkaha
nemde duran
nöbetin karnından duyulacak kadar pak
uranyum kadar kalıcı
malesef argümanı
bulunmayacak kadar gösterişsiz
o yine de
parlar
rozet
kah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder