İf - Bu Tesadüfün Tekrarı

tarla anarşistini alevliyorum
iki parmağımın destek çıktığı dudağımda
sabah sisi ve av köpekleri
her şey için erken ve dağın asilliğine bakıyorken güverte
dalganın bandosundan suyun sesi , biz ilerlersek düzelecekmiş gibi
alkış tutmuş  kutlaması gökyüzünde gürleyecek
tam ortasında söv yüzüme yağmur damlamadı çünkü
benim gözümü alıyor kıyıda farlarını açık unutmuş minibüs
ve devamlı olduğu bir yerin müşterisi konumundan dağa toslamadı düşü
diğer elimde bambu oltam
suyun üzerinde hareketsiz duruyor şamandıra
gözümün ucuyla takip ediyorum
incelerek ve uzayarak kabından çıkıyor sadece solucanlar
sarıyor etrafımı bir kaos , elimi delik deşik eden bir kancayla
kaçmak imkansız ve bunun için gönderilmişim sanki
tarla anarşistim sona yaklaştıkça hep bunu sorgularım
babaları nerde ?
oltamı toplarken , havanın kararmasına bırakılır cevabım
bir sonraki  kancada bu tesadüfün tekrarı
topraklarında  akmış salyalar ve güzel kıyafetlerin ucunda sallanan tinsellik
kin gütmüyorum , yanımdayken sesli okuyorum kitabımı