uyku hapının uyanmasını bekleyen de vestiyer
şiir kompostosunda kesik parmakların ve çizgilerinin varlığı
dargınlığın belirsizliği yönünden tekrarları anımsamak
yol için yoldaş bulmakla eş değer
yürünesi her ruh için kürekler buluyorum denizde de yaşayabilmeleri için
farkındalığın pilleri değiştirilir yatışmış bir sinirle konuşunca
ve gün , haftasının 5.turuyla denk
kuruşlar kadar kumbarasının umudu
kabul ediyorum toprak yok edemez kemikleri
o an tintinnabuli gizinden çıkıyor çaykovski kuruyunca
uzayda tanrıyla ödeşirken uzayan bir balkonum var
ideal baykuşlar törene geliyor yok ettiklerimin anısına
bu benim merkezi tam hesaplanmamış yatakta sırtlandığım karakalem çalışmam
denklemlerde yarım kalmış sayıların hüznüyle karışmış korkusundayken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder