Kayıp 2

madde yoktu

somut turuncu değil ama turuncu kokuyordu

tüm materyaller askıya alınmıştı

 bu sağırlığım ve körlüğün şanslı yanı

her şey sansüre mahkumdu

sabah gözlerini açıyor aynı iklim 

bırakıyor yerini

kalabalık arasında yükselen gürültüye

boşluğa düşüyor yelkovan

sallandıkça bir uyuşukluk kimyasalı

sızıyor damarlarıma

bu gürültüde 

madde yok

somut turuncu renge dönüştükçe sarı kokuyor

ama yine de tüm materyaller askıya alınmış

kaos büyüyor

kaos

 sabah gözü açılan iklimin

dengelerinde edilgendi

hatırladığım kadarıyla

ama pek aldırış edilmemişti

kalkanlar ve silahlar

sakinleştiricilerin içinde kamufle olmuştu

silahsız gibi gözüken düşman askerinden farksız değildik

duyum yoktu

tanıdıklar vardı sokaklarda

madde yoktu

soyutu somuta dönüştürecek soru korku kokuyordu

tüm materyaller diz çökmüştü

habersiz ve henüz kendini denememişçesine akıyordu beynim

burası zırvalıklarla doluydu

hepsi saçmalıktı

her şey doğruydu sadece ben yanlıştım

başka bir kutup çizgisinde buna inanmıştık

madde yoktu

somut somuttu

tüm materyaller akıldan geçecek kadar soyuttu

o anı anlamaya çalıştık

anlaşılamazdı

kaos evin kapısına çöktü

artık kalkanlar ve silahlar

çürümeye başlamıştı

alışmıştı beynim ve artık kamufle olduklarının hiçbir bilinmezliği yoktu

kaos maddeye dönüştü

somut siyah görüntüdeydi

 mandalinalar çürük kokuyordu

tüm materyaller içeriye doluşmuştu

kaos meleği ..

O

korkmuyordu

fakat

 cesareti hayran kalınacak türden de değildi

 ağzıyla su sesi çıkarmaya çalışan neşesi
rastlantısal bir heyacanla
resimler yapıyor
 göstermiyor bana ne çizdiğini
ya da
bahsetmiyor
boyalı elleriyle sakladığı günlerin sırlarından

olmayan bir yer
korkmamak için
kopmamak için karadan
cesaretiyle saplanıyor
sevimli bir aptallığa