direnişi yavaş geçmiş
pazar
sarı ya da siyah tokalar sunuyor her uyandığımda
beyaz kanatlı bir kelebeğin parlaklığına tanığım
yeniden
ama burada kimse fotoğraflamıyor artık
yazdan sıcak bir sevinçle
bezmiş gücüm
hafif bir sonucu
nedenlendiriyor balkonumda
her şey o kadar değişmiş ki
gölgemde prangalı empati
ve
ve
rujunu kurutan yarım içilmiş ayazın bardağında kuruyor ruhum
masada olmam istenmezken
bir de suçlanmışım
kör bir motifin içinde
korkunç durumda olan hafızam
fısıldıyor
acı sırıtıyor
hesaplayamıyorum bunca gaddarlığı
evrenin kahkahası
bu defa tek başımayım
acı sırıtıyor
hesaplayamıyorum bunca gaddarlığı
evrenin kahkahası
bu defa tek başımayım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder