muazzamdı
kilit bir soruydu
kendinden sonra gelmeyeceğine inanan tek kişiydi
yanıtlanmamıştı
eksiliyordu
mizahı tamlık adına retti
hepimizin tek tek gözlük camlarımıza üfledi
sisliydi
aynasını paylaşmak istiyordu
yansımaya inanmıyordu
tanrıya inanıyordu
ama bunun yanında
gözlerinde koyu bir canavar besliyordu
karşısında açık bir sarhoşluk
hiç hapse girmemişti
ama suçluydu
korkuyordu
korkusu bile muazzamdı
devrildiği kanepeyi
arşınladı
ayakları yoktu
yastığa çarptı
yastık muazzamdı
kornişlere uzandı
asılmak istiyordu
ve sürekli
bebek çığlıkları geliyordu kulağına
çocuğa sus diyen ihtiyardı
sıcaktı henüz kandan ayrılmamıştı
ruhunu dizginledi
duvara çarptı
tablo muazzamdı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder