aksiliklere karşı yan yatmış
bir gemiye sırtım
dizlerimde hırsızlar
senin sırtından çalmışlar seni
yenilik patavatsızlığında
beni anlamayan bir tanrının evrenindeyken
bağışlanmam gülünç olurdu
buz üstünde olsa bile transatlantik
artık
gidilebilir
elbette
sessizliğe getirisi yok etrafı dinlemenin
her şey olup bitecekli cümlede
sağırdım zaten
sen de
seni anlamayan bir tanrının evrenindesin
ağaçlar seni sevmiş
bir boş bulunmuşlukla
artık affedebilirsin de kendini
artık affedebilirsin de kendini
bilir gibi masalların sonunu devrilirsin yatağa
artık suya düşsen bile üşür balıklar
artık suya düşsen bile üşür balıklar
bu şeye benzetmek istemezdim
ismin kırağı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder