devrilen ağaçların yaprakları
sökülen bir rüzgarla
çalıyor ıslığımı dudağından
.
melodi kökünü unutur
savruldukça havaya radyomun bilançosunda
.
ama aklın
yanılan bir frekansla
torbaya daha solucan
.
şişenin kahverengiliğine çarpan festival ışığı
gölgemi düşürüyor suya
.
şimdi alkolün dümeninde paslar
akımı durdurmak için
iki ayrı kutupta hala seni arıyoruz
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder