27 Ekim 2015 Salı

 kostümüm zımbaların evi
 
 duyulan ses kesik kesik
tıpkı korkak adımlarla köze üflenen bir nefes gibi

kepçemde göz
inatla kargalarını besliyor , serçelerine kıyasla kafesim
 
yüzünü benden saklar cesareti
 ama kaçamaz
karnı tok gibi davranırken asılı duran balkabağı uydusundan
  
beynimde tekrar edip duran
bir rüya ki orada kimse uyanmıyor


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder