beynimde valizini hazırlamış üçüncü kişilerle
kuşak çatışmasından bahse girer
sonrasında yorulur ve otururum tacı fırlatılmış kadife koltuk pervazına
cebinde sona sakladığı dakikaları kelimelere çevirip ayaküstü serpiştirir koridorun sonuna doğru
ama sihirbazlığı edebi yönünden daha kusursuz
yoksa eğilmez kaşığı değiştiremez ambiyansı
son olarak benim ve beynimdeki üçüncü kişilerin nabzını yoklar
çevirdiği aynasından
ama tekerlekler çoktan başka gezegenlerin koşusuna geçmektedir
orada
bohçasıyla bir çingene
ebedi bir farkındalıksızlık için kapatır gözlerini
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder