Taraflı Yağmur

.
çıplaklığın sırtı dönük telaşıyla
zihnimde tablolaşmış misafirin dudağına bıraktığım hikaye 

vilayetlerimde zigzaglar çizerek tekrardan dolaşmaya başladığında
 evrenin taraflı yağmuruna tutuldum
.
 beynimde çalan glasharmonika sürekli olmam gereken yeri fısıldıyordu
ne ki kulak asmıyordum artık her söylediğine

.

sadece söyleneceklere ve söyleyeceklerime

ölçülü bir kelime düşündüm 

.

neptünün çizgi mavisi hizasınca 

dürbünün mırıldandığı şarkı 

boynumda dolaşan bir ele dönüşüp

beni boğmaya kalktı

.

ama tekneleri özgür bırakalı çok oldu kıyılardan

her yazdan biraz daha yaz mevsimde

.
 ipleri çözüyordum

kilitleri açıyordum 

.

tüm yaşam için bir nüshalık da olsa

.açılıyor umdum karadan tin mil öteye
.
izmaritlerden yaptığım uydular
beni çiçeklerimi kurutmaya yöneltse de

 taraflıydı yağmur

.

ve biliyordum ki o ritüelli tekrarlar tanrılarına kavuşamadılar 

  .

 ölçülü kelime beni bulduğunda

kuzgun söktü boynundaki zamanı
artık kapatılmıyorsa bu zarfın ağzı
varsın orada kalsın tüm hissiyatım

.

.