Sin

hep saatim epey geçken izlerim ..

 mavi bir haç üzerinde

 çıplaklıktan daha usturuplu çağdan öylece zamana uzanmaktadır

ve kriz solgun yatar dudaklarında 

yine de bir radyo için en doğru yer derim

 

çökerim

bir taburelik yerleri olan gnostiklerin masasına

 

birlikte izleriz

suda yansıması balığa dönüşen ay'ı

 

dinlemeyenler

fel rahneyi arzularlar devrinde

 

ses kesildiğinde birbirimize bakıp ne hissetmişlerdir dinlemeyenler deriz

 

konu çıkarır elbisesini mevzilikten

ben meyvalar toplamaya başlarım

beynimin bana ait olmayan bahçelerinde

 

 küsüratı hiç düşünmeden kalkıp 

yolda balıkların arasında tepeye kucaklanırken

gülümseyen şarkı çalar

 

inanırım

hâlâ güzel yerdedir radyo