Kıvamı yuvarlatılmış bir çamurun köpüklerinden söz edince
Pürüzsüz fiyakaların terasında
kauçuk ellerle
ay yeniden traşlanır
Vagonların sırayla raylara çarpan sesini
ve vücut bulmuş sabahın
o sesi kente yaydığı ambiyansı
perdelerken bir ağız
Bir kulak da yakar sigaramı
Otokopili gök, dişlerini çıkartır
Çiğnedikçe dendenler takar peşimize
Uvertür duyulur uzaktan
Çarmıha bir isa bağlanır
Devler çiçeklerini kopartır oyuktan
Göğe açar bacaklarını Ay
Yeryüzüne Kadınlığını traşlatır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder