Turnike

eriyorsun

elimde kuytu bir biletle

turnikeye yürüyorum ,

 elimi sıkıca kavramış zorbalığını duyuyorum 

..telaşını , kaygımı

bir girdap suratın kabullenişi faslında

beni karşılayan bu sunak 

motifini harcadıkça

pusulama yalvarıyorum

satıyorum , alıyorum 

turnikeye bakıyorum

karıyorum , oynuyorum ve dağıtıyorum

hislerimiz , sis içinde bir silüetle ..

dansa başladığında inceliyor seslerimiz

belki de tam aralıkta durması için dönen bir çarktır

bu turnike

ne bir tıktan ileri

göt cebimde kıvrılmış bir nottan

rakamlara baktırır

bir evin barkodunu yırtarım

bu da ne ?

dolambaca giriyorum , saplı gülümsemenin altında 

turnike benden heyecanlı

fenerlere bakıyorum

siktir

hepsi ışıl ışıl

jartiyerli paslarla kırıştırıyor beni

ne halt ?

yol berenis'in saçları 

tempo neptünün metronomu

şeklinde 

daktilom sesli yürüyüşüyle 

altları rahatsız ediyor

ama seni biliyorum

sakince uyuyabildiğini

elleri görüyorum hafif sıyrıkla atılmış

sen de görüyorsun

ellerinin olmadığını

durup durup söyleniyorsun

ne halt bunlar ?

bu turnike bütün yıldızları yoluma patlatıyor

sabaha doğru mıntıkamla kozmosa bulanıyorum

aklımı hayal ediyorsun

bir kıyma makinesinde binlerce kurtçuk

her şeyin beni yakalamaya çalıştığı gece

ne düşündüğünü biliyorum

ne düşündüğümü biliyorsun

ama onlara yaptıracağım hilelerini

yoksa benim daha güzel bir planım var 

senin için 

hecelen.

 .