ve bir gün
kenarlarında
kendini adımlayan saatlerle
maksadını aşarsa
nehirler
öznel bir taşın
kollarından tutar
kayalıklarda sel
ve
bu sahneyi seyrederse
sabaha yakın
dargın uyanmış
tekneler
yüz gölgesini milyara yutturmuş
bir dağın
dağ olması kadar
çıkılmaz bulur
yine aynı gölgeler
diğer kıtada
sürekli elipsler çeviriyor
çatılarında rüzgar
altıgenler bacaklarında telaş sarıyor
üşür adım çıktığın
yol
küs gibi
ben değil
ferforjeye takılan hırkanın söküğü
çalar şarkımı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder