2 Ocak 2018 Salı

Epizot


parkede adımlamakla bitmeyen  
eskizin
mühim parçası
boş bir salonda
bol bir duvara yaklaşan
kaşıntı bir slalomdan daha kıvrak olsa da

köpükler 
önce
onun suyundan
ay'a
parlar

voltajı düşük bir lambada kendine adanarak

aldattığım gölgelerde
didaktik izdüşümün 
diafram kasılmaları arasında
çocukluğumdaki hayaletleri öpüyorum

sanırım 
benim epizotum ay



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder