Korniş Selamı

referansı sarfedilen sisiyle eteğini kaldırır

tüm sabahlar

ilk ışığında

deklanşörü ıskalayanlarla

kadraja giremeyenler

arasında

misal simayı yamayan

bolca makyaj

tutar

devrik italiğin ciddiyetinde

adlarımızı hatırlatır

bir tepeye çıkartır

gölgelerimizi

gecenin çalgısı

içlerine doldukça

kaybolur

benliklerimiz

bir maskotun sesi duyulur

karaltı canlılıkta

egolu fosforlar

düşer

arkasından

üstelik üstlerine hiç ışık tutulmamışken 

zihni , mimiklerinde keyifsizleşen

fikrin

sırtıma kazıdığı raylardan

daha dakiktir sabahlar

The fog rolls on in from the sea

Like a curtain draped from the bolts of heaven

And out here the moon burns through the night

Like the eyes of strays caught in headlights

And I hear you hum a song I'd written

And the condensation collects on my feet

And my lungs contract as the curtain thickens

And I hear you say you'd like to see what's down beneath the violent blue

And as you say those words my legs turn leaden

And your teeth are two white smears that cut the gray

Like light behind the clouds

And my heart is flapping like a bird that's trapped inside a wire cage

I hear you laughing, saying

"Darlin', there's no need to fear," that you know how to swim

Well, let's see how well I do

This blue ain't blue

It's velvet black

A crooked mirror sky

And we hum like stars

And flicker off into the blank and void

I feel your limbs; they pull me down

I feel your limbs; they pull me down

And now we're too far gone

And won't ever be found