bir defa
ay'ı
maket olarak gördüğünde
bütün gecelerin
kartondan yapıldığına inanıp
bütün gecelerle
yapbozda yaşıyorsun
bu
deniz görmeyeceğim
bir kıyı şeridi boyunca
düşünebileceğim tek şey
cebime enlem dolduran
mesafe
azaldıkça
mahzenimde
güzelliğin
görecelik kavramı olmadığı dünyalar patlatılıyor
orada
çiçekler
toprağa dokunmuyor
göller dağların kucağında birikmiyor
renkler gözlerle yarışmıyor
ve
zaman
yavaşlayıp hızlanmıyor
son beş dakikam
burası için tasarladığım
tüm skecin
alkışlarından
daha yükseğe çıktı
bağışlayın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder