bu kadrajın
özgün bir perspektifi
.
o yüzden
asla lağımlarla ve mazgallarla aynı yol üzerinde
kolajlayamam
.
bildiğimi bilir bir övgüyle
foviasında solucanlarıma çıkan
istikametler ezer
istikametler ezer
.
neredeyse sonda kendini irdelerken
beni çözümler
.
nota, müziği sınırlar
su, balığı
.
kaytaran her hamle
araf bir radde
.
gazinomda haklılık payları olan
dekolteler oturuyor
.
oranın camlarında çorapların kuruyor
çünkü
zapdedilen ay
son terasta parlar
.
kızıl ihtimalle
atlantis rutubetinde öpmek istemiştir seni
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder