12 Nisan 2018 Perşembe

Tevazu

bu kadrajın
özgün bir perspektifi
o yüzden
asla lağımlarla ve mazgallarla aynı yol üzerinde
kolajlayamam
bildiğimi bilir bir övgüyle
foviasında solucanlarıma çıkan
 istikametler ezer
neredeyse sonda kendini irdelerken
beni çözümler
nota, müziği sınırlar
su, balığı
kaytaran her hamle
araf bir radde
gazinomda haklılık payları olan
dekolteler oturuyor 
oranın camlarında çorapların kuruyor

çünkü 
zapdedilen ay
son terasta parlar
kızıl ihtimalle
atlantis rutubetinde öpmek istemiştir seni


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder