müsvedde..
ay dolduktan sonra buruşmuş cildiyle yeterince yaşlanıp, akıllandı.
ben ikramın mimiği
ve gerçeğin yeniliğiydim.
onun omuzlarında güneşlenen çıplak kadınlar kara kalemle boyanırdı
retinam iğneleyici güller fırlatırdı
boynuna yay kalan her fısıltıda
düzlemi katlayıp fırlattık
süreçler onun makyajını kırdı
buz yüzeyinde sigaram kırıldı
hiç olacağı evrede kendini imha etti
nükleer bir gecelikle. gece
topukları suyu çekilmiş bir göle benzerdi
peltek dilinde yalan kendi metafiziğinde doğruyu arardı
zihni tam bir külüstür
artık orada zımbalarım ve zımparalama yok
her şey kendi seçimlerinde salıncak bulup sallanır
ipin sahibi
gelecekte bir noktada düğümler
artık ben de sizin gibi
onu güzel görmüyorum
sanırım belirli günlerde onun için bir kadına gülümseyeceğiz
çatışmış denklemlerin yanlışı onu vitrininde kaybetti
suratındaki linç bizim sonumuz oldu
sayılar kaybolmana sevindim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder