kıştan korunmak için
sırtında yakıyor
yazdan kalan tarlayı
ve
dizleri asimetrik bir kanyonda inceliyor
.
yıkandığı nehir tenine karışmışken
balıklar gözkapağında dolaşıyor
.
karadeliklerinin ebatları
saatinden diğer yüzeye fışkırıyor
.
bol bir nezaket gösteriyorum ona
metanet yansımalar diyorum
.
o an güzel buluyorum onu
.
o
.
mutsuz !
.
o sanırım ağlıyor
.
ve emrimde hiç rüzgar yok
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder