Sağ Kosta

şaibeli kumaş parçalarının ödülünün de 

şaibeli olması

 şaşkın biblolarım tarafından bile hiç yadırganmadı

bu tarlanın şansı

korkuluğu 

sartre 

çanım sana bir bahşiş vermekten yana

hiç'ini özgün kıldım

baş harfini büyük yazmadım diye

eskaza da olsa 

henüz burada nadasın

keten dili yakılmadı

püriten kürkü hayvanını hiç ağırlamadı

bu şey düşkünlüğün bir düşmüşlüğüdür

fante

en çarpık yerleşme emin ol görünmez halde 

fakat ne şanssa benim neptünümde

despina 

makyajını siliyor 

yüzü artık çöpünde

zaman tanı 

o makyajını tazeliyor

esansında vitrin bardaklarını kadraja sokmaya çabalıyor

biraz zaman tanı 

ben riyakarım 

buhar katında 

bana

rutubetler çiziyor yönü

o'nun

parlak mahzeninde ipucu kumar gibi durur 

  

kıymeti için kaçarım delikten

sureti için söylediğim serüvenden 

bahsetme

there's no need to argue anymore. 

I gave all I could, but it left me so sore. 

And the thing that makes me mad, 

Is the one thing that I had, 

I knew, I knew, 

I'd lose you. 

You'll always be special to me, 

Special to me, to me. 

And I remember all the things we once shared, 

Watching T.V. movies on the living room armchair. 

But they say it will work out fine. 

Was it all a waste of time. 

'Cause I knew, I knew, 

I'd lose you. 

You'll always be special to me, 

Special to me, to me. 

Will I forget in time, ah, 

You said I was on your mind? 

There's no need to argue, 

No need to argue anymore. 

There's no need to argue anymore. 

Ouuu, ouuu, ouuuu... 

special.