ona ulaşan hiçlikte
herzaman gizli bir geçitin olduğuna inanırdım
ulaştığım yerin içinde dolaştığımda
..eğer oradaysa
kesitler , makas iştahına kapılırdı
ressamlar , tualine daha henüz dolduramazdı boyasını
karmaşada nerede durduğumu unuturdum
ama eğer orada yoksa
hissedilen o muhteşem tamlıktan tadardım
ulaştığım yerin içinde
her şey benim olurdu
hiçbir karar alınmazdı
tezat da olsa bilinçli bir sarhoşluktu
-tanrım !
derdim
-burada olmalıydı
o an kimse dilek tutmamış gibi
benimki gerçekleşirdi
karmaşada nerede durduğumu unuttururdu
ve tanrıya ne dediğimi
her şey makasları tarafından kesilirdi
renk yok olurdu
gri hafızamda balığı görürdüm
izler ve arkasından giderdim
en sonunda
gizli geçite atlardı
atlardım
o geçit bir yağmaya uğramış olurdu
ama
yolundalık kolumda
bana bir kraken bul ki geri döneyim
Willie was a sailor
He sailed on the sea
And Willie said a sailor's life
Is the life for me
But they sent him into battle
For to lay down his life
And Willie said a sailor's life is not for me
So Willie joined the air force
He learnt how to fly
And Willie said how happy
He was flying in the sky
But they sent him into battle
For to lay down his life
And Willie said the air force is no life for me
Now Willie got to thinking
People were plotting for his life
So he bought himself a watchtower
And locked himself inside
But the tower looked o'er a battlefield
Where men laid down their lives
And Willie had to laugh but then he cried
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder