Geçişe Heykel

epikür parkelendi zemine

huy ayaklarını duydu ve kulaklarını açtı menoikeus ' un

sevdiğim koltuğa bir çıplak kış oturdu

us uslanmadı 

buyruk buyrulmadı

yatışmış akıntılar

dagda'nın kazanına bir bardak daldırdı

bardağı kaldırdı

esintiye

tüle yeltendi bir adım

ufku millenen yükseklikte 

birkaç defa tekrarladılar diğer adımı

duyum eşiğinde duyulmadı

türdeş izler barındırdım

aklımla gövdem arasında

uydum

mukavvadan mukavelemde imza siliniyorsa 

divite püriten 

geçişe heykel