Öp

küfre nitelik kattım

nicelle bilenen kanyonlarımın teleferiğini düşürdüm

tornistan rotamı resifledi

ve

restime biat ettim

kozmosun radyosunu elimdeki metafizikle parçaladım

bağcığımı öpüp duyduğum seslerin estiği yöne gittim

orada koyları 

uyardım

orada oranın şaraplarından tattım

sazlıklı gölden çektiğim su ile

ağaçları suladım 

baz almaktan o kadar daraldım ki kalamayı kapattım

kışın elektrik tellerinin gerildiğini söyledikleri geldi aklıma

 teşekkür ettim bahara

kendi tuzaklarımı sildirdim zihnimden

tuzağıma düştüm

 manayı anlamsızlıkla yarıştırdım

 geçen olmadı bitiş çizgisinden

fakat

dağların bile bağı vardı

magmanın içinde kolyem donarken çıktım basamaklarımı

tabloyu ortasından deldim

çiviye geçirdim dilimi

bulmacayı labirentin ortasında yaktım

yüzünde kar vardı

ayaklarına baktım

pembeleşen göğün yansımasında