vaylimbisvaya kurgusunda
sığ bölümü geçip
koya ulaşmam için
bu şey
çana vurulmuş bir tokmak
üçlü fırdöndü metamda
yalan metaforu üzerinde
ve
pinokyo ahşaplığında
yakamozun sehpası için
dans etmiş ruhuma biraz testiler kırın
burası yeterince solucan gördü
özerk olmadıkları için
öznel yaşantılarının
kokan vaziyetlerinden bahsetmeyeceğim
ama bir kurgudayken
solucan kostümüne uymak gerçekten kimlik dışı olan yegane şey
tek tip robotların
kabloları daima dolaşıktır
roller ve asparagaslarıyla
çevirdikleri dünyada
paspas
taklitleri gibi
terk olurlar
gerçekten çirkin yaşamlar
şans dileyebilirim akıllarındaki mukayyet için
öngörülerime inanmalıyım
çirkin sunaklarında mor tanrılar ağlar
ben yine de onları evcilleştiririm
ama solucanlar evcilleşmez
kozmosun dilini anladığınızda
göreve tabii olmak
ve sürüklenmek sanattır
ama beni bu denli
sığ kurgularda
ve
neptünün tepe mavrasında
dolaşık halde
elindeki kadehle izleyip
gülümsediğini biliyorum
taşlarını sıralara
sana biraz daha yaklaşıyorum
çakıl taşları iksirim
uzun bir astar deyimim
yenilikse çekim
misina suyun üzerinde
kancadaki solucan dibe batıyor
göl şimdi biraz daha heyecanlı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder