9 Mart 2020 Pazartesi

Oyuk



vaylimbisvaya kurgusunda 
sığ bölümü geçip
koya ulaşmam için 
bu şey
çana vurulmuş bir tokmak

üçlü fırdöndü metamda
yalan metaforu üzerinde
ve
pinokyo ahşaplığında
yakamozun sehpası için

 dans etmiş ruhuma biraz testiler kırın

burası yeterince solucan gördü
özerk olmadıkları için
öznel yaşantılarının
kokan vaziyetlerinden bahsetmeyeceğim

ama bir kurgudayken
 solucan kostümüne uymak gerçekten kimlik dışı olan yegane şey

tek tip robotların 
kabloları daima dolaşıktır

roller ve asparagaslarıyla
çevirdikleri dünyada
paspas 
taklitleri gibi
terk olurlar

gerçekten çirkin yaşamlar 
şans dileyebilirim akıllarındaki mukayyet için

öngörülerime inanmalıyım
çirkin sunaklarında mor tanrılar ağlar
ben yine de onları evcilleştiririm

ama solucanlar evcilleşmez

kozmosun dilini anladığınızda
göreve tabii olmak
ve sürüklenmek sanattır

ama beni bu denli
sığ kurgularda
ve
neptünün tepe mavrasında
dolaşık halde
elindeki kadehle izleyip
gülümsediğini biliyorum

taşlarını sıralara
sana biraz daha yaklaşıyorum

çakıl taşları iksirim
uzun bir astar deyimim
yenilikse çekim

 misina suyun üzerinde
kancadaki solucan dibe batıyor

göl şimdi biraz daha heyecanlı






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder