Yön

diri nehirlerde akan duru sabahlar
beynime dolan bu ordular
yüzme bilmiyormuşum gibi sırıtan kıyılar da var olsunlar

bir uyanmışım bir dalmışım bu rüya çoktan az bize farz
yatıştırmışım öfkemi
ben sanırım elini beline saran düzenbaz

rutin resiflerimde bana mercanlı bir senaryo uzat
gölgemi bir ay sollar bu yolda
bir de kadavram

ayazını yüzünde öptüğüm sabahlarda gökte sayıklayan ay'la
öyle baktım karanlığa anla

hiç de dönmez şanslar