Hepsinden

senden kalan iltihaplar
delik deşik edildi bir iğneyle
o dudağının dudağımdaki bütün sitemleri
bu gece alkolle temizlendi
kolyen yanaştı , yapıştı boynuma
acı karıştı kanıma ,
dağıtıldı odaya kokun
ödüllendirildi tüm tanrılar
senin durumunu merak ederken
kendime seslendirdim ucu açılmamış kalbimi
dediki o atmayan yumruk :
acı diyorum , içten içe , acı çekiyorsun yavaştan
sevmek veya aşk acizlikti
bunu yapmazdın sen
kitaplarınla
bir devrimi gerçekleştirebilirdin
kuşku duyduğun bir kadına
o acemi olduğun duyguyu beslemekte neyin nesi

gelip cevaplarsın diye bekledim bir süre
ortaya atılmış
bir laf olarak kaldı sorusu
yumruğun

her şey sendin burda
davranışlar ve eklemlerim sınırlı çalışıyorlar artık
ama öpemeyecektin artık
uzaktaydın ; kutsal kitapların içindeki tanrı gibi

aynanın karşısında
yansımam yok artık ve
kahvemi dökeceksin diye ödüm kopuyor


senden geriye kalan
iltihaplarımı
delik deşik ettim